Homoseksuwalidad… at the kalinisang-puri

Matagal na panahon ding iniwasan ko ang chastity dahil iniisip ko na sagabal ito sa aking kalayaan. Ngunit, ito palan ang naging dahilan kung bakit hindi ko nararanasan ang kasiyahan at the tuwa na itinala ng Diyos, isang bagay na naisasabuhay ko na ngayon dahil nagsisikap ako na maging chaste.

Kaya alam ko sa sarili ko na dapat lubusan kong maunawaan ang chastity dahil magkakaiba ang mga sinsabi sa similar tungkol dito. May mga Kristiyano na nagsasabi na dapat akong maghanap ng boyfriend dahil isa akong “Kristiyanong bading”. Meron namang nagsasabi na dapat kung habulin ang kabuuan ng mga birtud / kabutihan (kung saan kabilang ang chastity). Sa mga magkasalungat na mga ideya na ito, napaisip ako: “Paanong parehas silang tama?”

Maliban dyan, hindi ko na kayang lokohin ang aking sarili from the magkunwari na tunay na bukas ako sa tawag ng pagiging banal habang sabay na sarado sa landas ng kabutihan. Nagising ako ng maunawaan ko na ang Simbahan ay hindi nagiimbento ngunit nagtataguyod mismo ng katotohanan.

Paggalang at Pagbibigay Pugay sa Banal na Tagapaglikha Tuluyan ko nang tinanggap na ang Diyos ang aking Dakilang Tagapaglikha, at upang mahalin ko siya ng mas kumpleto, kailangan ko ring paghirapan na igalang from the magpugay sa kanyang obra (ang mga nilikha)

Para sa Lahat ng Tao Matapos kong maunawaan na ang chastity ay para sa lahat (hindi lamang con el fin de sa mga katulad ko), saka ko lamang naintindihan na nalinlang ako sa kwento na ako ay isang biktima; na inaapi ng Simbahan ang mga katulad ko, Yung totoo, ako pala ang tumatalikod sa simbahan! Lalo akong naghangad na malaman ang totoo. Napatanong ako: ano pa ba ang mga maling napaniwalaan ko? Sa pagpapakumbabang iyon, dun ako naliwanagan.

Pakatapos nito, natutunan ko na ang chastity ay iba sa abstinenceo celibacy, na ito pala ay tungkol sa kung gaano ko bubuksan ang puso ko sa Panginoon. Dati, sinisisi ko ang ibang tao, pero napagtanto ko na ito ay mas tungkol sa desisyon ko na mahalin ang Diyos ng lubusan. Nabigla ako sa realisasyon na ito. Dati mas binibigyan ko ng halaga ang panlabas na anyo ng isang Katolikong Sarado kaysa ang baguhin ang aking saloloobin para poder sa kabanalan.

Natutunan ko din na ang pagiging mabuti sa isang aspeto ng ating buhay ay hindi dapat na mangahulugan na papabayaan na ang iba. Nakakalungkot mang isipin, ngunit could possibly get mga kilala akong mga Katoliko na ganito ang pag-iisip. Naging motibasyon ko ito upang journal-aya ng mga tao con el fin de tahakin ang landas upang tuklasin ang tunay na kabanalan – hindi parte parte ngunit sa kabuuhan.

Sa pamamagitan nito, nakita ko na ang isang konkretong pamamaraan patungo sa pagiging banal (at the pag iwas sa kasalanan). Nakatulong ito sapagkat kung wala akong matibay na pang unawa, paano ako magiging sigurado sa direksyon na aking tatahakin? Mainam na rin na ang pananaw ko sa kabanalan ay nabago mula sa mga panlabas na aktong Katoliko patungo sa pag iwan pretty Kos brides ng aking sariling makamundong pangangailangan (patuloy na pagsasa Diyos ng aking kusa) sa lahat ng pagkakataon na ang aking mga pangangailangan ay makakahadlang sa kalooban ng Diyos patungkol sa mga nilikha.

Ang Ayos ng mga Nilikha at Ang Kanilang Pagkakaugnay Kahit na mayroon akong mga atraksyong sekswal o pagkakagusto sa kapwa lalaki, pwede ko siyang maging, sa pinakamabuting paraan, matalik na kaibigan in the wala ng iba pa. Bakit? Dahil naging mas mahalaga sa akin ang paggalang sa pagkakalikha ng Diyos sa tao keysa sa pagpukaw ng aking mga pagnanasa lamang (o iba pang pangangailangan na nakabase lamang sa aking ideya na kung sjno ako. Hindi ako aabot sa ganitong punto kung patuloy ko pa band iisipin na ginawa ako ng Diyos na “maging ganito” [na sa isang punto’y inakala kong galing sa aking konsiyensiya yun pala’y repleksyon lamang ng aking mga pagnanasa at the makamundong pangangailangan]).